جاده دو هزار و سه هزار از زیباترین مسیرهای جنگلی شمال ایران هستند. این جاده‌ها از تنکابن آغاز می‌شوند و به جنگل های دو هزار و سه هزار در ارتفاعات مازندران می‌رسند. این جنگل‌ها و جاذبه‌های طبیعی آن‌ها از برجسته‌ترین جاهای دیدنی مازندران هستند و در طول سال گردشگران زیادی از این مناطق بازدید می‌کنند.
سراسر جنگل های دو هزار و سه هزار را درختان هیرکانی شمال ایران پوشانده‌اند و چشمه‌ها و آبشارهای خروشان در گوشه و کنار این جنگل‌ها به چشم می‌خورند. از مسیر دسترسی به جنگل‌های دو هزار و سه هزار با نام جاده دو هزار شمال یاد می‌کنند و طبیعت‌دوستان، علاقه زیادی به این منطقه دارند.
جاده دو هزار و سه هزار در استان مازندران از زیباترین مسیرهای جنگلی در شمال ایران است که از میان جنگل‌های انبوه در جنوب تنکابن عبور می‌کند. این جاده از بکرترین جاذبه‌های طبیعی ایران به شمار می‌رود و زیباترین چشم‌انداز به مناطق سرسبز شمالی را دارد. جاده دو هزار و سه هزار جنگل‌های مرتفع تنکابن را به یکدیگر وصل می‌کند و در جوار رودخانه خروشان تا دشت‌های ییلاقی ادامه دارد.
جاده دو هزار از منطقه‌ای به نام خرم آباد در شهر تنکابن یا شهسوار آغاز می‌شود و در ادامه به جاده سه هزار می‌رسد. این جاده در طول مسیر خود از میان جنگل‌های انبوه، رودخانه‌های خروشان، آبشارهای طبیعی و چشمه‌های جوشان آب معدنی عبور می‌کند. طبیعت‌گردان زیادی در طول سال برای بازدید از بخش‌های مختلف جاده دوهزار و سه هزار و اتراق در مسیر این جاده زیبا به تنکابن می‌روند.
رودخانه دو هزار در طول این جاده شما را همراهی می‌کند و پس از رسیدن به محدوده جنگل سه هزار، فاصله این رودخانه با جاده کمتر می‌شود. اطراف این جاده را درختان راش، چنار و هیرکانی پوشانده‌اند. با رسیدن به ارتفاع بالاتر و ورود به جاده سه هزار مسیر جنگلی بکر و بکر تر می‌شود و چشم‌اندازهای زیباتری از جنگل و دریا توجه شما را جلب خواهد کرد.
جاده دو هزار و سه هزار تنکابن از میان روستاهای زیادی عبور می‌کند که مرکز آن‌ها روستای امامزاده قاسم است. این منطقه در سال ۱۳۷۲ با نام دهستان دو هزار ثبت شد و جاده‌ای که از میان دهستان‌های این محدوده گذر می‌کند را جاده دو هزار می‌نامند.
روستاهای جاده و جنگل‌های دو هزار و سه هزار از خوش‌آب‌وهواترین مناطق ییلاقی در استان مازندران هستند؛ اما به‌دلیل هم مرزی این مناطق با استان گیلان، روستاییان آن با لهجه گیلکی صحبت می‌کنند. باغداری، زراعت و دام‌پروری مهم‌ترین فعالیت مردم این روستاها هستند و در مسیر جاده دو هزار و سه هزار باغ‌های متنوع میوه و دام‌های در حال چرا به چشم می‌خورند.
در طول مسیر جاده دو هزار به مرور از رودخانه فاصله می‌گیرید؛ اما با رسیدن به ارتفاع‌های بیشتر و ورود به جنگل سه هزار رودخانه دوباره به جاده نزدیک می‌شود. جاده سه هزار از روی پلی بلند بر رودخانه خروشان از جاده دو هزار جدا می‌شود و از میان جنگل‌هایی انبوه با درختان در هم تنیده عبور می‌کند. رودخانه جنگل دو هزار را به همین نام و رود خروشان در جنگل سه هزار را با نام «چشمه کیله» می‌شناسند.
رودخانه‌های دوهزار وسه هزار در مرز این دو ناحیه جنگلی به هم می‌رسند که در حدود ۱۰ کیلومتر از ابتدای جاده دوهزار فاصله دارد. ابتدای مسیر جاده دو هزار آسفالت مناسبی دارد و عبور از آن با هر وسیله نقلیه‌ای به‌سادگی انجام می‌شود؛ اما در طول فصل سرما و در زمان بارش‌های زیاد بخش‌های پرپیچ‌وخم و ناهموار جاده پر از دست‌اندازهای پر آب می‌شوند.
ارتفاع جاده سه هزار در طول مسیر از جاده دو هزار بیشتر و بیشتر می‌شود و بکرترین نقاط جنگلی در این ناحیه بیش از سه هزار متر از سطح دریا ارتفاع دارند. انتهای مسیر جاده سه هزار به مسیری پرپیچ‌وخم و پوشیده از شاخ و برگ درختان می‌رسد که بسیار تماشایی است.
در مورد دلیل نام‌گذاری جنگل های دو هزار و سه هزار روایت‌های مختلفی وجود دارند که نخستین آن‌ها اشاره به ارتفاع این جنگل‌ها در نام‌گذاری آن‌ها است. به این ترتیب جنگل دوهزار در حدود دو هزار متر و جنگل سه هزار در حدود سه هزار متر از سطح دریا ارتفاع دارند.
بهترین زمان سفر به جنگل های دو هزار و سه هزار
در طول فصل تابستان در جنگل های دو هزار و سه هزار خبری از شرجی بالای هوا نیست و تنها در مرداد ماه آب‌وهوای این منطقه گرم و شرجی می‌شود. از نخستین روزهای شهریور ماه تا اواخر فصل پاییز نیز جنگل های دو هزار و سه هزار بسیار تماشایی می‌شوند. هوا در این زمان از سال بسیار خنک است و شب‌ها سرد می‌شود. درختان این منطقه در فصل پاییز بسیار رنگارنگ و تماشایی هستند و علاقه‌مندان به عکاسی در این زمان می‌توانند زیباترین عکس‌ها را از این نواحی ثبت کنند.
بهترین زمان برای بازدید از جنگل های دو هزار و سه هزار و عبور از جاده‌های زیبای این مسیر فصل بهار است. در این فصل سراسر جنگل پوشیده از گل و شکوفه می‌شود و رودخانه‌ها پر آب هستند. آب چشمه‌ها نیز زلال و قابل‌شرب است. در فصل بهار روستاهای جنگلی و کوهستانی در جاده‌های دو هزار و سه هزار نیز بسیار تماشایی هستند و مناظر طبیعی اطراف آن‌ها سرسبز و آب و هوا خنک و دلپذیر است.
برای علاقه‌مندان به کوهنوردی و جنگل نوردی نیز فصل‌های بهار و پاییز بهترین زمان‌ها برای صعود به ارتفاعات جنگل‌های دو هزار و سه هزار به شمار می‌روند. زیبایی این جنگل‌ها در زمستان نیز چشم‌نواز است؛ اما مسیر جاده دو هزار و سه هزار در این زمان پر از گل می‌شود و بدون تجهیزات مناسب فصل سرما، امکان جنگل نوردی در این منطقه در زمستان وجود ندارد.
جاهای دیدنی جاده دو هزار و سه هزار
پارک جنگلی چالدره در مسیر جاده دو هزار تنکابن از معروف‌ترین جاذبه‌های طبیعی این منطقه است که در طول سال از گردشگران زیادی میزبانی می‌کند. در این پارک جنگلی امکاناتی مانند پارکینگ، سرویس‌های بهداشتی و آلاچیق برای اقامت مسافران تعبیه کرده‌اند. محل تقاطع رودخانه‌های دو هزار و سه هزار نیز در منطقه چالدره قرار دارد و سراسر این پارک را درختان انبوه پوشانده‌اند. در پارک جنگلی چالدره بقایایی از چند قلعه تاریخی نیز به چشم می‌خورد که توجه گردشگران را به خود جلب می‌کنند.
یکی دیگر از جاهای دیدنی در نزدیکی جنگل دوهزار، روستای «قلعه گردن» است که در هشت کیلومتری تنکابن و در دامنه‌های جلگه‌ای نزدیک به جاده دوهزار دارد. این منطقه ییلاقی در مسیر فرعی جنگلی به‌سمت جاده سه هزار قرار گرفته و آبشاری زیبا به نام «فرهاد جوی» از معروف‌ترین جاذبه‌های آن است.
آبگرم سه هزار از دیگر جاذبه‌های طبیعی در جنگل سه هزار است که در حوضچه‌ای به مساحت پنج متر مربع قرار دارد. این آبگرم در دامنه‌های آهکی کوهستان‌های جنگل سه هزار قرار گرفته است و دالانی به طول چهار تا پنج متر در جهت شمال دارد. عمق چشمه آبگرم سه هزار از یک متر تجاوز نمی‌کند و آب زلال آن در حدود مثبت ۴۰ درجه سانتی‌گراد حرارت دارد. این چشمه آبگرم سرشار از مواد معدنی مانند اسید کربنیک، گوگرد و آهن است. از دیگر چشمه‌های آبگرم در نزدیکی جنگل دوهزار می‌توان به چشمه آب معدنی «فلکده» اشاره کرد.
ییلاق «وینی» دیگر منطقه خوش آب و هوا در جنگل های دو هزار و سه هزار است که بین سه تا چهار ساعت تا روستای هرسنگ فاصله دارد. این منطقه ییلاقی محل چرای دام دامداران روستای الموت و در طول زمستان بسیار سرد و برف گیر است.
قله‌های سرسبز، دشت‌های پر گل، رودخانه خروشان، روستاهای ییلاقی و چشمه‌های جوشان از زیباترین جاذبه‌های طبیعی در جنگل‌های دو هزار و سه هزار هستند.